سیره ی مادر(سلام الله علیها) - بخش آخر

خانه‏ دارى‏

چگونه زیستن و معاشرت کردن با هسمر و فرزندان و سامان بخشى به امور خانه و زندگى که در حیات طیّبه حضرت زهرا (علیها السلام)  بود، هم «الگوى خانواده ها»ست، هم خانه و خانواده او را به عنوان یک «خانواده الگو» مطرح ساخته است.
آن حضرت، آیین خانه ‏دارى و همسردارى را به خوبى مراعات مى ‏کرد. در زندگى واقعاً شریک و همراه و همراز همسرش امیرمؤمنان علی‏ (علیه السلام)  بود.
گاهى در خانه، به علّت دوران و شرایط تنگناى اقتصادى حاکم بر مسلمانان و آن حضرت، غذایى نبود و کودکان و خود آن بانو گرسنه بودند، اما فاطمه زهرا (علیها السلام)  چیزى به حضرت على‏ (علیه السلام)  نمى ‏گفت و از او درخواستى نمى‏ کرد؛ حتى به پیامبر خدا هم در این مورد سخنى نمى ‏گفت. بیم آن داشت که همسرش نتواند خواسته او را برآورد و تأمین کند و شرمنده شود.
تا این حد مراعات قدرت مالى شوهر و پرهیز از «درخواست»، تنها از آن حضرت بر مى ‏آمد که همسر و همتاى کسى همچون على‏ (علیه السلام)  است.
مشارکت در کارهاى خانه، جلوه دیگرى از رفتار آن خانواده الگو بود. گاهى در اثر کار بسیار، دست‌های مبارکش تاول میزد، لباس‌هایش غبارآلود مى‏ شد و بر لباسش دود و خاکستر می نشست.
کارها بین حضرت على‏ (علیه السلام)  و فاطمه‏ (علیها السلام)  تقسیم شده بود.
آوردن آب و تهیه هیزم و کارهاى خارج از خانه، بر عهده على‏ (علیه السلام)  بود و درست کردن آرد و خمیر و پختن نان و وصله زدن لباس و کارهاى داخل خانه با فاطمه‏ (علیها السلام)  بود. حضرت زهرا (علیها السلام)  از این گونه تقسیم کار، بسیار خرسند بود؛ چرا که از برخورد و روبه‏ رو شدن با نامحرمان در بیرون، دورتر بود. این نکته، درسى براى تقویت عفاف و پاکى در جامعه اسلامى است.
آن حضرت، در کارهاى داخل خانه نیز در دورانى که «فضّه» به عنوان خدمتکار، در محضرش بود، کارهاى خانه را میان خودش و فضّه خادمه تقسیم مى ‏کرد، که چندان سختى بر او وارد نیاید.
حضرت زهرا (علیها السلام) ساده زندگى مى‏کرد.
از تجمّل در زندگى پرهیز داشت و سختی‌هاى دنیا را تحمّل مى‏ کرد، تا به شیرینی‌ هاى آخرت برسد.
وسایل زندگى او ساده و مهریه‏اش اندک بود.
در برابر همسرش على بن ابى‏طالب‏ (علیه السلام) ، فروتنى داشت و به همه وظایف و حقوق همسرى، در نهایت ادب عمل مى ‏کرد و یک «پناه» براى شوهرش بود و همدم رنج‌ها و غصّه‏ هاى وى به شمار مى ‏آمد.
على‏ (علیه السلام)  فرموده است: «وقتى به خانه مى‏ آمدم و به زهرا.س نگاه مى‏ کردم، تمام غم و اندوهم برطرف مى‏ شد. هرگز کارى نکردم که فاطمه.س از من خشمناک شود، فاطمه نیز هرگز مرا خشمناک نساخت».
اینکه حضرت زهرا (علیها السلام)  حتى دردهایش را از شوهرش پنهان مى ‏کرد، تا موجب غصّه و ناراحتى او نشود، جلوه دیگرى از همدردى و همراهى با او بود.
مهربانى ‏اش با فرزندان، همدلى ‏اش با همسر، همکارى‏ اش در کارهاى خانه با خدمتگزار، مراقبت از کودکان براى برنامه‏ هاى عبادى و آمادگی‌هاى روحى برای نیایش و دعا و... از نمونه ‏هاى سرمشق بودن این خاندان براى همگان است.

• تشکر ویژه از شما که تا آخرین بخش از مطالب سیره ی مادر(سلام الله علیها) همراه ما بودید.
  

• جهت سلامتی و تعجیل در فرج مهدی فاطمه(روحی فداک) صلوات...

منبع مطالب: سایت جامع شفقنا