سیره ی مادر(سلام الله علیها) - بخش پنجم

شنبه, ۹ شهریور ۱۳۹۲، ۰۱:۳۱ ب.ظ

حضور سیاسى‏

بى ‏تفاوتى در قبال آنچه در جامعه مى‏ گذرد، به خصوص در زمینه وضعیت سیاسى و اجتماعى و حقوق عمومى، دور از روش و منش اسلامى است.
حضرت زهرا (علیها السلام) ، دختر رسول بزرگوارى است که «مدنیت اسلام» را بر پایه وحى پدید آورد و به مسلمانان، تعهد اجتماعى و نظارت بر عملکرد مسؤلان و حساسیت به معروف و منکر را آموخت.

دختر رسالت، به مسائل اجتماعى و سیاسى جامعه اسلامى بى‏ تفاوت نبود و جبهه حق را یارى مى‏ کرد.
پس از رحلت پیامبر(ص)که خلافت را غصب کردند و فدک را از او گرفتند، او همراه زنان بنى ‏هاشم به مسجد رفت و در جمع مسلمانانِ حاضر، ضمن خطبه ه‏ایی که پشت پرده خواند، از بدعت‌ها، ستم‌ها، حق‏کُشی‌ها و فراموش کردن وصیت رسول خدا(ص)و جان گرفتن دوباره سنت‌هاى جاهلى انتقاد کرد و ریشه‏ هاى سهل‏ انگارى در دفاع از حق، و فراموش کردن توصیه‏ هاى قرآن و پیامبر را در عادت کردن به زندگى مرفّه و دنیادوستى و لذّت‏ طلبى دانست و آنان را که به آن سرعت، دستاوردهاى وحى و دین و خدمات و زحمات پیامبر(ص) را از یاد بردند، نکوهش کرد.
خطبه او (که تاکنون بارها از سوى دانشمندان دینى شرح شده است)، نشانه تعهد اجتماعى و حضور در صحنه دفاع از بنیان هاى دینى و مبارزه با بدعت‌ها و غفلت‌هاست.
تلاش براى اثبات حق و ولایت على‏ (علیه السلام) و مبارزه با انحراف در رهبرى امت اسلامى را تکلیف خود میدانست. گاهى شب‌ها به همراه على‏ (علیه السلام) به در خانه مهاجران و انصار می رفت و در حمایت از ولایت، توصیه‏ ها و وصیت‌هاى پدرش را به یادها مى‏ آورد و آنان را به دفاع از حق شوهرش در مسئله خلافت (که در واقع حق امت بود) و نیز حمایت از حق خودش فرا مى‏ خواند. هر چند آنان با سردى و بى‏ مهرى پاسخ می‏دادند و براى دفاع از حق بى تفاوت بودند و بهانه و عذر مى‏ آوردند، ولى آن بانوى بزرگ، براى اتمام حجت، آنان را به این یارى فرا مى‏ خواند تا فردا نگویند کسى به ما نگفت و یادآورى نکرد!
مردم، با شأن و مرتبه‏ هایی که براى حضرتش مى ‏شناختند، به خاطر او، حضرت على‏ (علیه السلام) را بیشتر مراعات مى ‏کردند. به نوشته مورّخان، زهراى مرضیه‏ (علیها السلام) تا زنده بود، على‏ (علیه السلام) حامى نیرومندى داشت و به خاطر فاطمه‏ (علیها السلام) ، حرمت على‏ (علیه السلام) را پاس مى‏ داشتند. اما پس از شهادتش، على(علیه السلام) تنهاتر و بى‏ پناه‏تر گشت.
خط سیاسى فاطمه زهرا (علیها السلام) بسیار روشن و روشنگر و ابهام ‏زدا بود. چنان مدبّرانه عمل مى ‏کرد که پس از او هم راه، روشن بماند.
اینکه وصیّت کرد پیکرش را شبانه غسل دهند و به خاک سپارند، تا آنان که بر وى ستم کردند و او را آزردند، در مراسم دفن او حضور نداشته باشند و از این حضور نتوانند بهره سیاسى ببرند و کارهاى خود را تطهیر و توجیه کنند، نمونه ه‏ایی از درایت و آینده‏ نگرى حضرت بود. هنوز هم مخفى بودن مکان دفن او، روشنگر حقیقت و نشانه ظلمى است که بر او و خاندان پاک پیامبر خدا رفته است.
وصیّت او نیز بار سیاسى داشت و بیانگر مواضعش در مسایل اجتماعى و سیاسى بود.